adj.

ἑπιτηδειότερος, -τατος aptior, aptissimus Առաւել կամ կարի դիպօղ. ճահողագոյն.

Դիպողագոյն բան կամ իմաստութիւն, դրսովանք. (Ագաթ.։ Սարկ. քհ.։ Ճ. ՟Ա.։)

Առ իւր ներգործութիւսն դիպողագոյն եւ ի ճահ. (Փիլ. այլաբ.։)

Եւ այլ զի՞նչ եւս դեր զայս դիպողագոյն եւ մեծավայելուչ. (Պիտ.։)