yew;
cartilage, kernel, gland;
cf. Գեղձումն.
ԳԵՂՁ որ եւ ԳԵՂՁՈՒՄՆ. ὅρεγμα, ὅρεξις extensio, appetitus, desiderium Իղձ եւ բաղձանք սաստիկ առ գեղեցիկ իմն, կամ ի լաւ թուեցեալն. ուժգին ձկտումն եւ բերումն յօժարութեան, իբր գելմամբ սրտի, կամ փղձկումն.
Նուազին եւ մանկունք ի մարսն փափաքեալք. այսպէս եւ մաքուր հոգին առ աստուած, որոյ հետեւի արտօսրն, գեղձքն, առփումնն. (Լմբ. սղ.։)
ἄδην glans, glandula, tonsilla Ձկտեալ մսանն կամ խոյլ ի մարմնի.
Ատամն, աճառք, գեղձք, շաղկապք։ Գեղձքն՝ որ ի խինձսն մարմնոյն։ Գեղձքն հաստատումն են ամանիցն, զի մի՛ խորտակեսցին ի բռնի շարժութեանցն. (Նիւս. բն. Դ. եւ ԻԵ։)
σμίλαξ taxus, convolvulus Ազգ բաղեղան, կամ պատատուկ վնասակար ձկտեալ ի վերայ ծառոց.
Իբրեւ զգեղձ պատեալ կերիցի, եւ իբրեւ զեղէգն լի երաշտութեամբ. (Նաւում. Ա. 10։)
Եթէ զգեղձս քաղելով այժմ՝ զբժշկութեամբ ծառ մաքրեալ՝ պտղաբեր կենաց կազմիցէք. (Պիտ.։)