hy    |   fr

Գաւազանաւոր

adj.

that carries a'stiek or sceptre;
cf. Գաւազանակիր.

adj.

Ունօղ կամ կրօղ գաւազանի՝ ըստ ամենայն առման. տէյէնէկլի, ասալը.

Դառն կշտամբութեան գաւազանաւոր գործավար։ Եւ անպատսպար գաւազանաւոր, հոգեզրահ շնորհիւ զինաւոր. (Նար. ՟Ծ՟Ե. եւ Նար. մծբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գաւազանաւոր գաւազանաւորք
accusatif գաւազանաւոր գաւազանաւորս
génitif գաւազանաւորի գաւազանաւորաց
locatif գաւազանաւորի գաւազանաւորս
datif գաւազանաւորի գաւազանաւորաց
ablatif գաւազանաւորէ գաւազանաւորաց
instrumental գաւազանաւորաւ գաւազանաւորաւք