cf. Գանձատուն.
ζάκχον Cella, θησαύρισμα repositorium Գանձատուն. տեղի պահեստի ընչից եւ մեծագին իրաց. գանձանակ. գանձ. մթերք. քսակ. սենեակ. շտեմարան. խազինէ, մախզէն, ամպար. եբր. կանզագ.
Զօրինակ տաճարին, եւ սենեկաց նորա, եւ գանձարանաց նորա. (՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Ը. 11։)
Հասարակաց պիտոյիցս գանձարան (հուր, եւ ջուր). (Պիսիդ.։)
Գանձարան ի միասին եցիցի մեր. յն. քսակ. (Առակ. ՟Ա. 14։)
Գանձ եւ կարասի բազում ի գանձարանս ամրոցին պահիւր։ Զգաղթ ընտանեաց իւրայոցն եւ զկապուտն գանձարանաց. (Յհ. կթ.։)
Նմանութեամբ.
Լռութիւն՝ գանձարան բազում գիտութեան։ Հարստութիւն եւ գանձարան կրօնաւորի՝ հնազանդութիւն է. (Վրք. հց. ՟Գ. եւ ՟Ժ՟Է։)
Գանձարան իմաստութեան, կամ կենաց պարգեւաց, կուսութեան. եւ այլն. (Մագ. կը։ Նար.։ Ճ. ՟Ժ.։)
Յիշողական պելացս՝ գանձարան միշտ ազդմանց քոց լիցի. (Մխ. աղօթ.։)
Յոյս է՝ անկարծելի, յառաջ քան զգանձարան, գանձարան. (Կլիմաք.։)
ԳԱՆՁԱՐԱՆ. Գիրք գանձուց եւ քարոզից՝ որք նուագին յեկեղեցւոջ.
Ստացողի սորին՝ այս գանձարանին՝ յանցանքն ջնջին. (Գանձ.։)
Գանձ գրիգորի աստուածաբանին, ի գծողէ այսմ գանձարանիս՝ յանմիտ կարապետէ բաղիշեցոյ. այսինքն ի շարագրողէ. զի սկզբնատառքն յօդեն զանուն իւր. (Գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գանձարան | գանձարանք |
| accusatif | գանձարան | գանձարանս |
| génitif | գանձարանի | գանձարանաց |
| locatif | գանձարանի | գանձարանս |
| datif | գանձարանի | գանձարանաց |
| ablatif | գանձարանէ | գանձարանաց |
| instrumental | գանձարանաւ | գանձարանաւք |