vn.

cf. Գայթագղիմ.

va.

to scandalize, to supplant;
to stumble, to trip.

ն.

ԳԱՅԹԱԳՂԵՄ կամ ԳԱՅԹԱԿՂԵՄ ԳԱՅԹԱԳՂԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. σκανδαλίζω Scandalizo, offendo Տալ այլում գայթել եւ գլիլ. թակարդել. կործանել յորոգայթ. գլորել ի մեղս. պղտորել եւ դանդաղեցուցանել զմիտս եւ զկամս. տիւշիւրմէք, կիւնահա սօգմագ, Քէնա իպրէթ վերմէք.

Փոքրն այն գինի՝ որ գայթակղեաց զքեզ։ Ոչ գայթագղեցին զեղբայրն։ Եթէ գայթակղեսցէ զիս. (Վրք. հց. ՟Թ. ՟Ժ՟Ը. ՟Ի՟Գ. եւ այլն։)

Շրջին զմեօք դեւք, թերեւս հնարեսցին գայթագղել. (Լմբ. սղ.։)

Եթէ ակն քո կամ ձեռն քո գայթագղեցուցանէ զքեզ։ Մի գայթագղեցուսցուք զնոսա։ Որ ոք գայթագղեցուցանէ զմի ի փոքրկանցս յայսցանէ. (Մտթ. եւ այլն։)

Պարզապէս Գթեցուցանել.

Զամենայն ոք գայթագղեցի, բազում մեղաց դուռն բացի. (Ոսկիփոր.։)

Մի ելաներ ի վերայ ջրոյդ (սառին), զի կօշիկդ գայթակղեցուցանէ զքեզ. (Եփր. ի յհ. մկ.։)

Տ. ԳԱՅԹԱԳՂԻՄ

ն.

ԳԱՅԹԱԳՂԵԼ կամ ԳԱՅԹԱԿՂԵԼ. ն.

Թէ կերակուր գայթագղէ զեղբայրն, ոչ կերայց միս յաւիտգեան, եւ ոչ զեղբայրն գայթակղեցից. (Վրք. հց. ՟Ա. ձ. (տպ. գայթակղեցուցանել։))