adj.

splendid, magnificent;
superb, graceful, pretty;
venerable;
modest, chaste, bashful;
առնուլ զիւրեաւ ծածկոյթ —, to cover one's self with a veil for modesty.

adj.

cf. ԲԱՐԵՁԵՒ՝ ըստ ամենայն առման. εὕσχημος

Այր բարկացող՝ ոչ բարեշուք. (Բրս. բարկ.։)

Արտաքին դիմօք բարեշուք կերպից. (Նար. ՟Թ։)

Որ հոգայ զաշխարհիս, ո՛չ եւս է կոյս, եւ ոչ բարեշուք. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Իսկ զբարեշուք կանանցն խայտառականս զի՞նչ պիտոյ է մեզ ընդ գրով արկանել. (Լաստ. ՟Ի՟Ա։)

(Ոմն ի մարց) ոչ ծածկոյթ բարեշուք զիւրեաւ առեալ ի դառնութենէն. (Նիւս. մկ. բեթղ.։)