adj.

որ եւ ԲԱԺԱՆԱԿԱՆ ասի. διαιρετικός divisivus Որոյ է բաժանել, տրոհել. որ կրնայ բաժնել.

Ատամունքն նշանակեն (ի հրեշտակս) զբաժանողական ծասկումն տուեցելոյ հոգեւորականին կերակրոյ. (Շ. հրեշտ.։Պռոմիթեւս եդիտ զբաժանողական հնարս (հոմասեռից յայլասեռից). քանզի բաժանողական հնարն համեմատի հրոյ. Սահմ. ՟Բ։)