adj.

very thick;
very frequented (way);
very difficult;
very abundant.

adj.

Յոյժ խիտ. հոծեալ. բազմաճիւղ. խուռն. կուռ.

Ի թաւ անտառս ի բազմախիտ սաղարթիցն ծածկեալ. (Փիլ. լիւս.։)

Զանջուրն անապատ՝ դրախտ բազմախիտ Աստուծոյ արարին. (Հ. կիլիկ.։)

Ի դրախտին դնելով՝ բազմախիտ ծառով. (Գանձ.։)

Բազմախիտ անկովք տենչեցեալ. (Ոսկ. լս.։)

Երթայր ընդ աներկիւղ յապահով ճանապարհն բազմախիտ. (Եփր. թագ.) իմա՛, կուռ պողոտայ բազմութեան։

Երկատութիւն բնաբանականին եւ աստուածաբանականին բազմախիտ է, եւ մեծի լսողութեան պէտս ունի ... է՛ եւ այլ բազմախիտ երկատութիւն, որք ի խորագոյն իրողութիւնսն ասասցին. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։) իմա՛, հոծեալ բազմապատիկ մասամբք։