s.

ԱՐՏԱՃԱՌՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱՃԱՌՈՒՄՆ. ὀμιλία sermo, disputatio, homilia Ճառ. խօսք. եւ Վիճաբանութիւն. խօսուածք, հակաճառութիւն.

Զնոյնն ասել աստուածաբանական արտաճառութեամբք ըստ պատշաճն պիտոյից. (Դիոն. թղթ.։)

Զառ հրեշտակս ըստ հաւատոց զաստուածս բանականս արտաճառունս. (Մաքս. եկեղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արտաճառութիւն արտաճառութիւնք
accusatif արտաճառութիւն արտաճառութիւնս
génitif արտաճառութեան արտաճառութեանց
locatif արտաճառութեան արտաճառութիւնս
datif արտաճառութեան արտաճառութեանց
ablatif արտաճառութենէ արտաճառութեանց
instrumental արտաճառութեամբ արտաճառութեամբք