mission;
apostle-ship.
ἁποστηλή. missio, apostolatus. Առաքումն ի հրեշտակութիւն. առաքիլն դեսպանութեամբ. պատգամաւորութիւն որպիսի՛ եւ իցէ.
Առաքեալ եղեւ նոյն մագիստրոսն յառաքելութիւն ինչ ուրեք. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Եթէ մարմնական առաքելութեամբ առաքեալ զնա իմանայցես։ Առաքելութիւնն (քրիստոսի) ոչ տեղական ինչ փոփոխումն, այլ զտնտեսութեանն յայտնութիւն ցուցանէ. (Սեբեր. ՟Ե։)
Մի՛տ դիր, զիա՞րդ ի դէպ ժամանակի է առաքելութիւն։ Մեծ էր ցուցումն ի նմանէ առաքելութեան. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. յհ.։)
Առ հեղիաս առաքելութիւն աստուածային հրամանատարութեան. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Գործ պաշտաման առաքելոցն քրիստոսի, եւ այլոց աշակերտաց, եւ հետեւողաց նոցա. Տե՛ս (Հռ. ՟Ա. 5։ ՟Ա. Կոր. ՟Թ. 2։ Գաղ. ՟Բ. 8։)
Զառաքելութեանն իւրոյ շնորհս ի ձեռն տալով նմա. (Խոր. ՟Բ. 71։)
Է՞ր վասն զառաքելութեանն պատիւ՝ ըստ նմանութեանն պօղոսի ի կարգին ոչ դնէ. այլ զծառայն լինել յարգանօք գրէ, որ բարձր է քան զառաքելութեանն պատիւ. (Սարգ. յկ. ՟Ա։)
ԱՌԱՔԵԼՈՒԹԻՒՆՔ. իբր ի թանձրացեալն, Առաքեալք.
Դուք օծութիւն ունիք զսրբոյն՝ ասաց երջանիկն առաքելութեանց։ Նեղին առաքելութիւնք դերաքրիստոսին. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ ՟Ղ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | առաքելութիւն | առաքելութիւնք |
| accusatif | առաքելութիւն | առաքելութիւնս |
| génitif | առաքելութեան | առաքելութեանց |
| locatif | առաքելութեան | առաքելութիւնս |
| datif | առաքելութեան | առաքելութեանց |
| ablatif | առաքելութենէ | առաքելութեանց |
| instrumental | առաքելութեամբ | առաքելութեամբք |