adj. s.

μυθολόγος fabulator Առասպելաբան. եւ առակախօս.

Առասպելախօսք, եւ քննիչք իմաստութեան. (Բարուք. ՟Գ. 23։)

Լի երկրաւոր իմաստութեամբ, առասպելախօս, եւ առակարկու. (Ղեւոնդ. ՟Ժ։)

Եւ μυθολογικός. mythologicus, fabulosus. Առասպելաբանական. առասպելական.

Ո՞վ ոք ոչ զարհուրի եւ դողայ ի յառասպելախօս եւ ի դատարկ բանից. (Եփր. պհ.։)

Ապականին յառասպելախօս բանս նոցա. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)