vn.

se conduire mal, agir méchamment, être injuste, se rendre coupable.

ձ.

cf. ԱՊԻՐԱՏԱՆԱԼ.

Որ անցանէ ընդ այնոսիկ (օրէնս՝) որ եդեալքն են, տանջեսցի առ դրողէն՝ իբրու ապիրատեալ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)

Որդիքն ահարոնի՝ զի ապիրատեցան, անարգեցան ի քահանայութենէ անտի. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)