vn.

to disobey, to resist, to be refractory.

չ.

παραβαίνω, παρακούω. transgredior, praevaricor, ngligo, non obtempero. Չանսալ. հեստել. ըմբոստանալ. ի բաց ոստնուլ կամ վազել. ստունգանել. միւդիւ օլմամագ.

Անսաստեցէք ելէք ի լեառն։ Անսաստեալ ելին ի գլուխ լերինն. (Օր. ՟Ա. 43։ Թուոց. ՟Ժ՟Դ. 44։)

Անսաստել ումեք աստուծոյ՝ չար է. (Եզնիկ.։)

Անսաստեցաք ի բանիցն։ Միթէ անսաստեա՞ց քրիստոսի հրամանացն անօթն ընտիր. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Զ։ եւ Սարգ. յուդ. ՟Բ։)

Ոչ զի անսաստիցեմ տեառն հրամանաց. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 7։)

Յանսաստել բանին (ի մտաց) առանց զգուշութեան կորուսաք զպատմութիւնն. (Վեցօր. ՟Ը։)