Անմօտելի, Լւոյ, Լեաց

adj.

Անմերձենալի. անհպելի. անմատոյց. չմօտելու, որուն մօտենալ չըլլար. եանաշըլմազ.

Յանմօտելի աստուածային բնութեանն գեղեցկութիւն հայեցուցանելով. (Նիւս. երգ.։)

Դաժան կեղեւով պահպանին՝ անմօտելի գոլով ի վնասակար դժրողաց. (Տօնակ.։)