inexperience, unskilfnlness, ignorance.
ἁπειρία. imperitia. Անհմուտն գոլ. տգիտութիւն. տխմարութիւն. աճէմիլիք.
Հետեւեալ լինին անզգամութեան՝ անուսումնութիւն, անհմտութիւն. (Արիստ. առաք.։)
Այլ եւ զառակս մեկնեցից, որպէս զի մի՛ վնասեսցիս գերեցելովն՝ անհմտութեամբդ. (Ածաբ. մկրտ.։)
Ոչ վասն իւրոյ անհմտութեան ինչ, այլ վասն նոցա տկարութեան. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Անհմտութեամբ դերեւեցուցանէ. (Պիտ.։)
Որպէս վէմ յանհմտութենէ շինողաց յետս ձգեալ. (Երզն. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անհմտութիւն | անհմտութիւնք |
| accusatif | անհմտութիւն | անհմտութիւնս |
| génitif | անհմտութեան | անհմտութեանց |
| locatif | անհմտութեան | անհմտութիւնս |
| datif | անհմտութեան | անհմտութեանց |
| ablatif | անհմտութենէ | անհմտութեանց |
| instrumental | անհմտութեամբ | անհմտութեամբք |