adj.

unable, feeble, incapable.

adj.

որ եւ ԱՆԿԱՐ. Որ չէ կարօղ. տկար. անձեռնհաս. չիկրցօղ. գատըր օլմայան, գուտրէթսիզ.

Անկարողք լինին հանդուրժել. (Արիստ. առաք.։)

Տեսանել անկարող եմք. (Լմբ. սղ.։)

Սահման ժամանակին առաւել քան զանկարողացն լիցի. (Մխ. դտ.։)

Միտք յառաջանալ ի բնութիւն անհասիցն անկարող գոն. (Բրս. ծն.։)

Տկար իմաստիւք, եւ անկարող մտանել եւ ելանել ի խորս համատարած ծովուս. (Տօնակ.։)

Շատախօսն ո՛չ եթէ առ ի խօսել կարող է, այլ առ ի լսել անկարօղ. (Ոսկիփոր.։)

Մերթ՝ որպէս յետին չքաւոր. կարողութիւն չունեցօղ. եօխսուլ.

Եթէ ոչ ջուր իսկ ստացեալ իցես, վասն զի յանկարողաց ես. (ՃՃ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անկարողանամ

Voir tout