hy    |   fr

Անլսող

adj.

deaf;
disobedient.

adj.

Որ ոչ լսէ, կամ չանսայ. անհնազանդ.

Որք անլսող եղեալ՝ ապստամբեալ գնացին առ Շապուհ. (Խոր. ՟Գ. 29։)

Այլ մի՛ եւս առաքեր զիս, զի մի՛ անլսօղ եղէց քեզ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անլսողութիւն, ութեան

Voir tout