state of any thing without ornament, disfiguration, despoliation.
ἁκοσμία, τὸ ἅκοσμον. dedecus, ornatus defectus. Պակասութիւն զարդուց. անշքութիւն. տձեւութիւն.
Ի բաց ընկեսցուք զայնպիսի զարդս, մանաւանդ թէ զանզարդութիւնն իսկ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 5։)
Գօտի անզարդութեան (կամ անզարդութեամբ) զարդ. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
Զիա՞րդ ի վաղընջուց նիւթ, այն՝ որ ոչ բնաւ ամենեւին յաշխարհի եւ անզարդութեամբ եղեալ. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)
Ի խուն վայրկենի կազմեցեր, պատրաստ կացուցեր զանզարդութիւն ամենից եղանակաց։ Ընդ անզարդութեան երկաթոյս՝ պղինձ պճնելի. (Նար. ՟Կ՟Գ. ՟Բ։)
Դարձաք յառաջին անզարդութիւնն. (Լաստ. ՟Ժ՟Ը։)
Առնել ապականութիւն, եւ անզարդութիւն երկրի ծննդոց. (Արշ. ՟Ի՟Թ։)
Մերթ ըստ հոմաձայնութեան յունին՝ Անկարգութիւն. խառնակութիւն.
Եսաւ՝ օրինակ անառակութեան եւ անզարդութեան. (Փիլ. լին.։)
Անզարդութիւն եւ անկարգութիւն՝ աստուածայնոյն կրօնից եւ սահմանաց է լուծումն. (Դիոն. թղթ.։)
Անկարգութիւն եւ անզարդութիւն ի յօդսդ (առնէ) զշանթիս. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անզարդութիւն | անզարդութիւնք |
| accusatif | անզարդութիւն | անզարդութիւնս |
| génitif | անզարդութեան | անզարդութեանց |
| locatif | անզարդութեան | անզարդութիւնս |
| datif | անզարդութեան | անզարդութեանց |
| ablatif | անզարդութենէ | անզարդութեանց |
| instrumental | անզարդութեամբ | անզարդութեամբք |