s.

conflagration, deflagration, combustion, burning.

cf. ԱՅՐՈՒՄՆ, իբր այրելն, եւ իլն.

Զտաճարն լուցեալ զկռոց՝ դիտելով զայրեցումն ոգւոց նոցա. (Ժմ.։)

Քաղաքաց եւ շինից այրեցումն. (ՃՃ.։)

Այրեցումն ի հուրն քաղդէացւոցն. (Արշ. ՟Ժ։)

Յայրեցմանէ չար խորհրդին. (Յիսուս որդի.։)

Անունդ այրեցման պատշաճ ... պատշաճագոյն են այրեցմունքն։ Մորմոքումն այրեցման ծնողական աղէտի. (Մագ. ՟Բ. ԿԶ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif այրեցումն այրեցմունք
accusatif այրեցումն այրեցմունս
génitif այրեցման այրեցմանց
locatif այրեցման այրեցմունս
datif այրեցման այրեցմանց
ablatif այրեցմանէ այրեցմանց
instrumental այրեցմամբ այրեցմամբք