Oriental;
—ք, արեւելիք, the orientals;
the eastern regions.
ἁνατολικός orientalis Արեւելեան. որ ինչ հայի յարեւելս կոյս, կամ յարեւելակողմն աշխարհի եւ տեղւոյ. արեւելքի.
Բնակեցուցանէ յարեւելեայ ուսոյ մեծի լերինն. (՟Ա 29։ Արեւելեայ պատուհանիւք. Արշ. վերջ։)
Զարեւելեայ տնկագործութեանն վերակացութիւն. (Պիտ.։)
ԱՐԵՒԵԼԵԱՅ, ելայք. գ. ὀ, οἰ ἁφ’ ἠλίου ἁνατολῶν orientalis, -les Արեւելեան անձն եւ ազգ. արեւելցի.
Զարթուցից զհիւսիսայինն եւ զարեւելեայն. (Ես. ՟Խ՟Ա 25։)
Ազնուական քան զամենայն արեւելեայսն։ Զարեւելեայսն եւ զեդոմայեցիս։ Մադիամ եւ ամաղէկ, եւ որդիքն արեւելեայց։ Լեառնն արեւելեայց. (Յոբ. ՟Ա 3։ Ես. ՟Ժ՟Ա 14։ Դտ. ՟Զ 3. 33։ ՟Է 12։ Ծն. ՟Ժ. 30։)
Ոչ միայն մօտաւորացն, այլ եւ բացական արեւելեաց. (Ագաթ.։)
Բոլոր արեւելեացս գրլխաւորի. (Յհ. կթ.։)
Զարեւելեայցն եկելոց ազգաց. (Պիտ.։)