adj.

Որ քրիստոսիւն քօսի, կամ որով քրիստոս խօսի. մակդիր պօղոսի, որ ասացն թէ քրիստոս, որ ինեւս խօսի.

Քրիստոսախօսն պօղոս։ Ըստ քրիստոսախօս լեզուին, որ ասէ, բաւականութիւն, մեր յաստուծոյ է. (ՎԱՆԱԿ. յոբ։ Վրդն. երգ.։)