hy    |   fr

Քաշտիք, Տեաց

s.

ՔԱՇՏԻՔ. Որոյ եզականն ունի լինել Քաշտի. իբր պրս. ֆէհի քէսդի. այս ինքն թի նաւու.

Հանդիպի ոմանց ուղեւորաց քաշտեօք նաւուց. (Մագ. ՟Ժ։)