Փութող, Ի, Աց

s.

σπεύδων festinans. Փութացօղ. փութաւոր.

Այս առ կատարումն փութողին է՝ զտիւ եւ զգիշեր գործել. (Բրս. հց.։)

Փութողն (կամ փութովն) երանելի լիցի, եւ չարաբարոյն եղկելի եւ թշուառական. (Տօնակ.։)