adj.

Ոտնառական. ուր լինի ոտից դիպիլ քարի. (ի պ. փայ, փէյ. ոտն).

Ողորկատեսիլ ապակատարազ, որ զօրէն զակոնացի վիմացն սահեալք լպրծին փայառական, եւ լինիցին իբրեւ զխաղքն անդամաբեկ. (Մագ. ՟Ի։)