adj.

δεικτικός ostensivus ἁποδεικτικός demonstrativus ἑμφατικός repraesentans, significativus. Ցուցական. ցուցիչ. ապացուցիչ. յայտնաբանիչ. նշանակիչ. երեւեցուցիչ.

Առընթերադրութիւնք ցուցողականք յաստուածայնոց գրոց. (Կիւրղ. գանձ.։)

Զկրկինն գոյ զաստուածաբանիցն աւանդութիւն, զոմն նշանակական, եւ նուիրողական, իսկ զոմն իմաստասէր եւ ցուցողական. (Դիոն. թղթ.։)

Եբրայեցի ձայն ըստ ցուցողականի մականունութեան կոչէ զսուրբ էութիւնս սերովբէիցն, (այսինքն) կիզիչք եւ ջեռուցիչք. (Դիոն. եկեղ.։)