cf. Տօթաժամանակ.
Ժամ տօթոյ. միջօրեայ տապագին. յն. տօթ. καῦμα aestus.
Մտին ի տօթագին ժամու աւուրն ի տուն. (՟Բ. Թագ. ՟Դ. 5։)
Նստէր ի տօթաժամու աւուրն ընդ կաղնեաւն։ Ելին ի տօթաժամու առ սուրբսն։ Ել ի խրճթէն ի հասարակ աւուր ի տօթաժամու (կամ ի տօթոյ ժամու). (Եւս. պտմ. ՟Ա. 2։ Ճ. ՟Ա.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)