s.

(գրի վրիպակաւ եւ Տետրակ սկեղ, Տետրասկտեղ՞ Տետրասկտուղ) Բառ յն. դէդրասգէլի՛ս. τετρασκελής quadrupes. այսինքն քառոտանի, կամ քառաբարձ կազմած. զոր եւ դնեն յոյնք ի վերայ մաղզմայի. չորս ոտքով. սաճայախ.

Բեմբ չորեքկուսի ամպեղէն, եւ ի վերայ բեմբին երեւէր տետրասկեղ յոսկւոյ խորանարդ՝ ըստ արժանի սպասաւորութեան տեառն, ծածկեալ յոյժ բարակ կտաւով։ Տետրասկեղն ոսկի, զորով էր արկեալ մաքուր կտաւն եւ բարակ. (Փարպ.։ եւ ՃՃ.։)