ՎԵՐԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ՎԵՐԱՐԿՈՒՄՆ. Արկանելն ի վերայ կամ ի վերոյ կուսէ. ծածկելն. սփռելն. ձգումն ի վերայ.
Զկակղութիւն աչից՝ վերարկութեամբ արտեւանացն հաստատեաց. (Մաշկ.։)
Ձորձոցն վերարկումն (նշանակէ) զաւազանին զգեստն. (Մամբր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վերարկումն | վերարկմունք |
| accusatif | վերարկումն | վերարկմունս |
| génitif | վերարկման | վերարկմանց |
| locatif | վերարկման | վերարկմունս |
| datif | վերարկման | վերարկմանց |
| ablatif | վերարկմանէ | վերարկմանց |
| instrumental | վերարկմամբ | վերարկմամբք |