ՎԵՐԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ՎԵՐԱՐԿՈՒՄՆ. Արկանելն ի վերայ կամ ի վերոյ կուսէ. ծածկելն. սփռելն. ձգումն ի վերայ.
Զկակղութիւն աչից՝ վերարկութեամբ արտեւանացն հաստատեաց. (Մաշկ.։)
Ձորձոցն վերարկումն (նշանակէ) զաւազանին զգեստն. (Մամբր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վերարկութիւն | վերարկութիւնք |
| accusatif | վերարկութիւն | վերարկութիւնս |
| génitif | վերարկութեան | վերարկութեանց |
| locatif | վերարկութեան | վերարկութիւնս |
| datif | վերարկութեան | վերարկութեանց |
| ablatif | վերարկութենէ | վերարկութեանց |
| instrumental | վերարկութեամբ | վերարկութեամբք |