cf. Սրբաբանութիւն.
ἀγιολογία, τρισάγιον, ἀγιασμός hagiologia, trisagium, cantus ter sancti, sanctificatio. Սրբաբանութիւն. սրբերգենութիւն. երեքսրբեան երգ սրովբէից, ըստ տեսլեանն եսայեայ եւ յովհաննու.
Եւ ընդ սերովբէսն եւ ընդ քերովբէսն միաձայն սրբասացութեամբ յօրինել նուագս. (Պտրգ.։)
Սերովբէքն փառաւորեն երեքկին սրբասացութեամբն՝ ի մի հաւաքելով տէրութիւն. (Ածաբ. ծն.։)
Պարգեւեա՛ լեզուի իմոյ զսրբասացութիւն սերովբէիցն, որպէս զի անդադար երգեսցէ քեզ բերան իմ զսրբասացութիւն. (Եփր. ծն.։)
Որ յերկնային զինուորութեանց անդադար փառափանիս սրբասացութեամբ. (Մաշտ.։)
Միով պսակաւ սրբասացութեան անսկզբնաբար աստուածաբանեալ։ Զսրբասացութեան զձայնս երեքկին աղաղակելով։ Նաշհով հանդերձ խորհրդական նկանօք երից չափոց՝ սրբասացութեամբ երրորդութեանն։ Զեռահիւսակ սրբասացութիւնս աստուծոյ. (Նար. ՟Ժ՟Գ. եւ յովէդ։ Արշ.։ Շ. հրեշտ.։)
Եւ առանձին երգք պատարագի ի վերաբերութեան ընծայից.
Սրբասացութեներ կարգաւ. Բազմութիւնք հրեշտակաց եւ այլն։ Զկնի սրբասացութեանն՝ յառաջ բերել խորհրդոյն. (ժմ։ Տօնաց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սրբասացութիւն | սրբասացութիւնք |
| accusatif | սրբասացութիւն | սրբասացութիւնս |
| génitif | սրբասացութեան | սրբասացութեանց |
| locatif | սրբասացութեան | սրբասացութիւնս |
| datif | սրբասացութեան | սրբասացութեանց |
| ablatif | սրբասացութենէ | սրբասացութեանց |
| instrumental | սրբասացութեամբ | սրբասացութեամբք |