ՍՏԻՔԷՐՈՆ գրի եւ ՍՏԻՔԻՐՈՆ, ՍՏԻՒՔԻՐՈՆ, ՍՏԷՔԵՐՈՎՆ. Բառ յն. սդիխիրօ՛ս, օն. στιχηρός, -ρά, -ρόν per versus scriptus, liber carminum. Բան տաղաչափեալ, եւ տնանեալ տող առ տող. դիրք ոտանաւորաց։
Ի սուրբ գրոց, եւ ի ստիքէրոնաց, եւ ի մարգարէականաց։ Իսկ ստէքերովն դիրք՝ հինգ. յոբ, եւ սաղմոսարան, եւ զգօնութիւն, եւ եկլէսիաստէս, եւ օրհնութիւնք օրհնութեանց։ Սողոմոնի լինել գրօղ, զի ստիւխիրոն է, որպէս նորա բանքն։ Ստիքիրոն ընթերցուածքն. (Կամրջ.։ Կոչ. ՟Դ։ Նախ. յովբ.։ Տօնակ.։)
շարագրէ եւ ստիւքիրոն երկուք. (Սոկր. ՟Դ. 23։ 1)