adj.

cf. Ջերմեռանդ.

adj.

ՋԵՐՄԵՌԱՆԴ ՋԵՐՄԵՌԱՆԴՆ. calidus, fervidus, devotus. Ջերմութեամբ եռացեալ. ջերմ եւ եռանդուն. կարի ջերմ. եւ Եռանդագին. փոյթ յաստուածապաշտութեան.

Ջերմեռանդ ի հաւատս։ Ջերմեռանդ կամ ջերմեռանդն սիրով. (Ագաթ.։ Յճխ. ՟Ժ։ Փարպ.։)

Ջերմեռանդն յոժարութեամբ բեւեռեսցէ զնոսա ի յանարատ սրբութեանն մաքրութիւն։ Զարդացուցանէի զջերմեռանդ սէրն ընդ անբաւ բարեացն պարգեւողին իմոյ քրիստոսի. (Պիտ.։)

Ջերմեռանդն եւ արտաշիկացեալ կամօք օրինաց։ Զայս ասէ եսայի ջերմեռանդն մտօք։ Ջեռուցանել զցուրտ մարմինն դաւթի ի ձեռն ջերմեռանդն եւ արիւնաշատ կուսին. (Քիլ. իմաստն։ Սեբեր. ՟Ղ։ Եփր. թագ.։)

Ջերմեռանդ սրտիւ եւ հաւատով։ Ջերմեռանդն զղջմամբ. (Ճշ.։)

Պետրոս՝ ջերմեռանդն փափաքմամբ խանդակաթ էր ի սէրն քրիստոսի։ Առ ջերմեռանդն սրտին սիրոյ խանդաղատէին. (Խոսր.։)

Տեսանէ զջերմեռանդն հայցուածս խնդրողին. (Շ. ընդհանր.։)