adj. s.

Հետեւող կամ աշակերտ Պղատոնի իմաստասիրի.

Ատտիկոս պղատոնիկեան ճանաչէր. (Եւս. քր. Բ։)

Եւ որ ինչ ակն է պղատոնի.

Զպղատոնականն համարձակագոյն այժմ բարբառիմ։ Եւ այսոքիկ պերճ եւ պայծառ՝ պղատոնականքն իբր եղանիլ բանք. (Խոր. Ա. 35։)

Արիստոտէլէս ըստ պղատոնականին հետեւ իւր բանից. (Ճ. Ա։)