adj. s.

Որ է յազնէ պարթեաց. ազդու պարթեւ.

Մանաւանդ պարթեւազանցդ ասէ դիւրահնար գոգցես ի ձեռն կեղծաւոր սիրոյ զդաւելն. (Խոր. ՟Բ. 71։)

Ի զանազան չքնաղ գեղէն՝ յիմարեցան պարթեւազինքն. (Շ. տաղ.։)

Իսկ (Հ. դեկտ. ՟Ժ՟Դ.)

Տեսանէր ի քաղաքի յուրհայ զպարթեւազէնսն որ ճեպէին ի զոհսն . թուի գրելի, զպարթեւազեանսն կամ զպարթեւազինսն։