ՈՒՐԿԱՅ որ եւ ՈՒՐԿԱՅՈՒԹԻՒՆ Ուրն. տեղի՝ ուր կայ մարմին ինչ. եւ Կայք մարմնոյ ի տեղւոջ։ (Անյաղթ ստորոգ.։ Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ուրկայութիւն | ուրկայութիւնք |
accusatif | ուրկայութիւն | ուրկայութիւնս |
génitif | ուրկայութեան | ուրկայութեանց |
locatif | ուրկայութեան | ուրկայութիւնս |
datif | ուրկայութեան | ուրկայութեանց |
ablatif | ուրկայութենէ | ուրկայութեանց |
instrumental | ուրկայութեամբ | ուրկայութեամբք |