cf. Ոստրէ.
ՈՍՏՐԷՈՍ ՈՍՏՐԻՔ կամ ՈՍՏՌԻՔ. Բառ յն. օ՛սդռէօն. օ՛սդրիօն. (այսինքն ոսկրուտ. ոսկրապատ) ὅστρεον, -ειον ostreum, -rum. Խեցի կամ խեցեմորթ ծովային. ռմկ. ըստրիա, ըստռիտետ. եւ գաղտակրայ. մարգրտի միտէա
Որ անուանեալ կոչին ոստրիք։ Խեցգետին ցանկայ ուտել զմիս զեռնոյ միոջ, որ անուանեալ կոչի ոստրէոս. եւ քանզի դժուարին է ոստրէոսն, եւ այլն։ Ուստի՞ իցէ ոստրէոսն տկար զեռնոյ յղանալ ծնանել զմարգարիտն պատուական. (Վեցօր. ՟Բ։)
Յոստրէոս զեռնոց՝ հատ մարգարտենոց՝ կոյս քեզ բազկանոց. (Գանձ.։)
Ուստի ազն ձկանցն եւ ոստռիցն ի միասին ամենեցուն, որչափ ի ջուրս են, եղեն ի նմանութիւն վերջին անուսումնութեան զվերջին բնակութիւնս ընկալեալ. (Պղատ. տիմ.։)