Ոգեղաբարբառ

adj.

πολύφωνος , sonorus, canorus. Ոյր բարբառն է ոգեղ՝ քաջ, ուժգին. յորդաձայն.

Կէսքն գեղեցկաձայն, եւ քաղցրաբարբառք. եւ կէսքն խստաձայնք (զի՛լ), եւ ոգեղաբարբա՛ռք. (Վեցօր. ՟Ը։)