s.

ՇՐՋԱՓԱԿՈՒԹԻՒՆ ՇՐՋԱՓԱԿՈՒՄՆ. Պարփակումն. շրջապատութիւն. շրջապատ.

Թակարդացն շրջափակութեամբք ելեալ ի յորս. (Փարպ.։)

Ամփոփէ զելիցն շաւիղ՝ կապարանին շրջափակութեամբ։ Ամրացուսցե՛ս երկնային զօրուդ շրջափակութեամբ. (Նար. ՟Խ՟Ե. եւ Նար. կ.։)

Նաեւ զտեղւոյն ցանդ եւ շրջափակութիւնս ցուցանէ. վասն զի ասաց, թէ էր պարտէզ. (Նանայ.։)

Բնակեալ եմք ի կղզւոջ, եւ շրջափակութիւն (կամ ըստ յն. շրջաչափութիւն) իւր՝ տարւոյ գնաց. (Պտմ. աղեքս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շրջափակութիւն շրջափակութիւնք
accusatif շրջափակութիւն շրջափակութիւնս
génitif շրջափակութեան շրջափակութեանց
locatif շրջափակութեան շրջափակութիւնս
datif շրջափակութեան շրջափակութեանց
ablatif շրջափակութենէ շրջափակութեանց
instrumental շրջափակութեամբ շրջափակութեամբք