cf. ՇԻՒԱՐՈՒՄՆ.
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շիւարումն | շիւարմունք |
accusatif | շիւարումն | շիւարմունս |
génitif | շիւարման | շիւարմանց |
locatif | շիւարման | շիւարմունս |
datif | շիւարման | շիւարմանց |
ablatif | շիւարմանէ | շիւարմանց |
instrumental | շիւարմամբ | շիւարմամբք |