s.

ՇԱՄԱՐԻՏ որ եւ ՇԱՄՐՏԱՑԻ, շամրիտ. Սամարացի . յն. սամարի՛դիս.

Շամարիտն ետես զանծանօթն եւ զօտարն ի նմանէ, եւ չարար զանց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)

Միթէ շամարիտքն անաստուածագոյն եւ՞ս իցեն քան զնոսա. (Կոչ. ՟Զ։)