adj.

ՆԵՐՊԱՐՈՒՆԱԿ եւ ՆԵՐՊԱՐՈՒՆԱԿԱԿԱՆ. περιεκτικός complectens, comprehensivus, generalis. Պարունակօղ յինքեան. բովանդակիչ. ընդհանրագոյն.

(Աշտանակ ոսկի) անգին լուսոյ ներպարունակ, ուստի ծագեալ լոյսն անորակ (կամ անքանակ). (Շ. ոտ. բարձր.։)

Ընդունելով անուն ներպարունակական յառաջասացելոյ թուոյն. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)

Բարին պատուականգոյն է քան զճշմարիտն՝ որպէս ընդհանրականագոյն եւ ներպարունակական. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։)