adj.

որ եւ ՆԵՐՀԱԿԱՆ. Ներհակ. դիմամարտ. անմիաբան.

Յոյժ հակառակեալ ընդ քեզ ներհակական վիճաբանութեամբ. (Մագ. ՟Կ՟Ը։)

Շարժմունս յուզմանց ներհակականաց։ Դիմամարտութիւն տնկակից, եւ խառնութիւն ներհակական. (Նար. ՟Ա. ՟Ծ՟Է։)

Իսկ զընթացից լուսաւորացըդ շարժական, դէմ յարեւելս ասեն գնալ ներհակական. (Երզն. ոտ. երկն.։)