s.

Ներգործելն. ներգործութիւն. զօրութիւն գործողական.

Նա է՝ որ մկրտէ հոգւով սրբով. եւ այս է ներգործումն աստուածային. (Պրպմ. ՟Չ։)

Այս է ներգործումն տէրունի յարութեանն. (Լմբ. հանգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ներգործումն ներգործմունք
accusatif ներգործումն ներգործմունս
génitif ներգործման ներգործմանց
locatif ներգործման ներգործմունս
datif ներգործման ներգործմանց
ablatif ներգործմանէ ներգործմանց
instrumental ներգործմամբ ներգործմամբք