Ներգործելն. ներգործութիւն. զօրութիւն գործողական.
Նա է՝ որ մկրտէ հոգւով սրբով. եւ այս է ներգործումն աստուածային. (Պրպմ. ՟Չ։)
Այս է ներգործումն տէրունի յարութեանն. (Լմբ. հանգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ներգործումն | ներգործմունք |
accusatif | ներգործումն | ներգործմունս |
génitif | ներգործման | ներգործմանց |
locatif | ներգործման | ներգործմունս |
datif | ներգործման | ներգործմանց |
ablatif | ներգործմանէ | ներգործմանց |
instrumental | ներգործմամբ | ներգործմամբք |