ՆԵՐԲՈՂՈՒԹԻՒՆ ՆԵՐԲՈՂՈՒՄՆ. cf. ՆԵՐԲՈՂԵԱՆ.

Եւ գլուխ ներբողութեանս՝ ի վերայ զտէրունականն յարադրելով արձակել ձայն. (Պիտ.։)

Գրէ ներբողումն զնմանէ. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ներբողութիւն ներբողութիւնք
accusatif ներբողութիւն ներբողութիւնս
génitif ներբողութեան ներբողութեանց
locatif ներբողութեան ներբողութիւնս
datif ներբողութեան ներբողութեանց
ablatif ներբողութենէ ներբողութեանց
instrumental ներբողութեամբ ներբողութեամբք