s.

Նաւելն. նաւարկութիւն.

Խորհրդական ճարտարապետք, որք զօդային նաւելութիւնս, եւ զհանգիտահրեշտակ վարս յերկրի տարածեցին. (Կիւրղ. ի կոյսն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նաւելութիւն նաւելութիւնք
accusatif նաւելութիւն նաւելութիւնս
génitif նաւելութեան նաւելութեանց
locatif նաւելութեան նաւելութիւնս
datif նաւելութեան նաւելութեանց
ablatif նաւելութենէ նաւելութեանց
instrumental նաւելութեամբ նաւելութեամբք