Յոռին, Ինք

adj.

cf. ՅՈՌԻ. αἱσχρός turpis φαῦλος pravus.

Արիագունիցն (լաւացն յեղանակք՝) ազնիւք են, եւ վատացն՝ յոռինք ... ոչ գովել, այլ յոռինս ասել. (Պղատ. օրին. ՟Բ.)

Առ յոռին հեշտութիւնս։ Առ դիւրութիւն յոռին հեշտութեանց. (Արիստ. առաք.։)