cf. Յիշողութիւն.
ՅԻՇՈՂԱԿԱՆՆ գ. ՅԻՇՈՂԱԿԱՆՈՒԻԹԻՒՆ μνημονευτικόν, μνημονικόν memoria;
ea pars animi, in qua memoria consignetur. որ եւ ՅԻՇՈՂՈՒԹԻՒՆ ասի՝ առաւել ռմկ. Ուշ. կարողութիւն յիշելոյ կամ յիշատակօղ զանցեալս.
Յաղագս յիշողականին։ Յիշողականն է՝ յիշման եւ վերստին յիշման պատճառ եւ շտեմարան. (Նիւս. բն.։)
Ի շտեմարանս յիշողականին մնալ անծախապէս. (Շ. թղթ.։)
Յիշողական խելացս՝ գանձարան միշտ ազդմանց քոց լիցի. (Մխ. աղօթ.։)
Նորոգիլ ի տեսութիւնս յիշողականութեանն. (Մաքս. ի դիոն.։)