adj.

Որ յաճախ կամ բազմապատիկ բանս ճառէ (անձն, կամ գիրք) որ եւ ՅԱՃԱԽԱՊԱՏՈՒՄ.

Ըզսրբոյն մեր Գրիգորի, եւ ըզհայոց Լուսաւորչի, ըզգիրս իւր հաւատոյ, յաճախաբանն՝ որ անուանին. (Մագ. ոտ.։)