Յաղթագոյն

adj.

ὐπερέχων excellens, eminens, superans, altior. Առաւել յաղթ. զօրագոյն եւ բարձրագոյն. վերագոյն. գերազանց.

Յաղթագոյն եւ ուժգնագոյն իւր կողմն էր բազմութեամբ եւ զօրութեամբ. (Փիլ. իմաստն.։)