ՄԵՂՄԵԽԱՆՔ կամ ՄԵՂՄԵՂԱՆՔ. ὐπουλότης vitium latens et incultum κολακία adulatio κακουργία fraus, stellionatus ἑκστροφή inversio եւ այլն. Կեղծաւորութիւն. մեղմ եւ պատիր գործ՝ ձայն, եւ հայեցուած. չարարուեստ հնարք. նենգ. դաւ. շողոքորթութիւն. հրապոյրք. պչրանք.
Կեղծաւորն կեղծաւորեալ, որ մեղմեխանօք ընկերին կամիցի վնաս առնել. (Եզնիկ.։)
Եթէ որդի ես աստուծոյ, մեղմեխանօք իմն զպատուոյն եւեթ ճառէ։ Մեղմեխանօք ծածկէր։ Ասէր ցնա՝ վարդապետ բարի, եւ կարծէր՝ թէ մեղմեխանօք կարիցէ ածել զնա զիւրեւ։ Մեղմեխանօք եւ նենգաւ կամէին քակել զգունդս աշակերտացն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։ ՟Բ. 2. 5։)
ՄԵՂՄԵՂԱՆՔ ԱՉԱՑ, ՁԱՅՆԻ.
Զծաղրն թողուցու, զպչրանս, զաչացն զմեղմեղանս։ Սնգոյրն եւ ծարիրն, եւ ոտիցն ճեմելիք, եւ կնչիւնք բարբառոյն, եւ աչաց մեղմեղանք. (Ոսկ. եբր. ՟Ի՟Ը։ եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ը։ եւ Ոսկ. մ. ՟Բ. 12։)
Յանդիմանէ զկաքաւել ոտիցն, եւ զմեղմեղանաս աչիցն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Ի ձայնիցն մեղմեղանաց, զոր քնարացն եւ բամբռանցն երգակցեալք հնչեն (կանայք). (Ճ. ՟Ե.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեղմեղանք | |
| accusatif | մեղմեղանս | |
| génitif | մեղմեղանաց | |
| locatif | մեղմեղանս | |
| datif | մեղմեղանաց | |
| ablatif | մեղմեղանաց | |
| instrumental | մեղմեղանաւք |